Katakumby Priscilli (Catacombe di Priscilla) w Rzymie to podziemny cmentarz żłobiony w tufie (skała osadowa). Znane są z kubiculum (komory grobowej) Velata z dobrze zachowanym freskiem z III wieku, przedstawiającym kobietę w pozie modlitewnej. Ważnym odkryciem są także pierwsze przedstawienia Matki Boskiej i Zwiastowania. Dziś do katakumb prowadzi wejście z Domu Katakumb Priscilli, siedziby sióstr benedyktynek.
W Kaplicy Greckiej, nazywanej „wczesnochrześcijańską Kaplicą Sykstyńską” odkryto cykl zabytkowych fresków z II wieku, są to przede wszystkim sceny ze Starego Testamentu. Ściany pomieszczenia pokryte są także napisami w języku greckim.
Katakumby znajdują się 35 metrów pod ziemią. Ich nazwa pochodzi prawdopodobnie od imienia kobiety, która podarowała swoją ziemię w celu budowy nowego cmentarza. W III i IV wieku pochowano tu szczątki wielu męczenników, m.in. papieża Marcellinusa.