Pinakoteka Brera to otwarte w 1803 r. dla zwiedzających muzeum. Spośród innych podobnych obiektów wyróżnia je imponująca kolekcja włoskiego malarstwa, w której znaleźć można obrazy m. in. Rafaela, Caravaggia oraz Canaletta. Oprócz obrazów włoskich mistrzów renesansu w bogatej kolekcji muzeum znajdują się również prace pochodzące z późniejszych epok.
W zbiorach Pinakoteki Brera odnaleźć można np. słynne Zaślubiny Marii pędzla samego Rafaela, Widok kanału i placu św. Marka z Punta della Dogana Canaletta, Wieczerzę w Emaus Caravagia, Kazanie św. Marka Gentilego i Giovanniego Bellinich, czy Pietę Giovanniego Belliniego.
Muzeum znajduje się w budynku, którego historia sięga aż pierwszej połowy XIII w. i związana jest z półświeckim zakonem humiliatów. Po zlikwidowaniu tej kongregacji budynek zgodnie z życzeniem papieża Piusa V przeszedł w ręce jezuitów. Prowadzili oni w nim szkołę oraz kolegium. W przebudowie budynku pomagał m. in. włoski architekt Ggiuseppe Permarini. Muzeum swoje powstanie zawdzięcza mecenatowi państwa. Budynek muzeum ucierpiał w czasie II wojny światowej, jednak zbiory ocalały i w 1950 r. pinakoteka wznowiła swoją działalność.