Położona u stóp Etny Katania jest miastem, które turyści traktują często przede wszystkim jako bazę wypadową do wycieczek na najbardziej aktywny europejski wulkan. Tymczasem może się ona poszczycić wieloma ciekawymi zabytkami zarówno z czasów rzymskich, jak i z okresu baroku, kiedy została zaprojektowana od podstaw po zniszczeniach rzęsienia ziemi i wybuchu Etny.
Położenie Katanii to jednocześnie jej przekleństwo i błogosławieństwo. W ciągu swojej historii była wielokrotnie zalewana przez spływającą z Etny lawę, ale z drugiej strony wytworzona na niej gleba pozwala na uprawę i doskonałe zbiory winorośli. Ostatni, najtragiczniejszy wybuch Etny miał miejsce w połowie XVII w., a w 1693 r. region nawiedziło trzęsienie ziemi. Po tych kataklizmach zabudowa Katanii legła w gruzach i zdecydowano odbudować miasto zupełnie od nowa. Plany wykonał Giovanni Battista Vaccarini, główny przedstawiciel tak zwanego baroku sycylijskiego. Centrum miasta z przełomu XVII i XVIII w. jest dziś wpisane na listę UNESCO.
Głównym zabytkiem Katanii jest barokowa katedra, w której fasadę wmurowano kolumny korynckie z czasów rzymskich. Nieopodal wznosi się kościół klasztorny św. Agaty, na którego kopule znajduje się punkt widokowy na miasto. Na placu można zobaczyć wzorowaną na rzymskiej fontannę z postacią słonia symbolizującego odradzanie się miasta.Natomiast pod placem można zwiedzić pozostałości rzymskich term z I w. n.e.
