Latarnia morska stoi na krańcu cyplu o tej samej nazwie, na granicy Zatoki Neapolitańskiej i Zatoki Pozzuoli. Składa się z dwupiętrowego domu latarnika oraz białej wieży o cylindrycznym kształcie z galerią i latarnią, mierzącej 3,7 m wysokości. Do latarni prowadzą dwie trasy spacerowe, z których można obserwować całe wybrzeże.
Pierwsza latarnia morska została zbudowana w tym miejscu w 1869 r. Pod koniec II Wojny Światowej, w 1943 r., została zniszczona w wyniku niemieckiego bombardowania. Odbudowano ją dziesięć lat później. Warto wspomnieć, że konstrukcja budynku została całkowicie przebudowana, dlatego obecna latarnia znacznie różni się od tej pierwszej.
Latarnia nadal jest aktywnie wykorzystywana. Została w pełni zautomatyzowana, a jej zasilanie pochodzi z paneli fotowoltaicznych. Jest też wyposażona w system automatycznej identyfikacji. Dzięki temu, że znajduje się na wysokości 80 m n.p.m., jej światło sięga do 30 km.
Atrakcje wewnątrz
