Katedra Yorku

York Minster to potoczna nazwa katedry i kościoła metropolitalnego pw. św. Piotra w Yorku. Jest to druga (po katedrze w Kolonii) pod względem wielkości gotycka katedra w północnej Europie. Ma kształt krzyża z ośmiobocznym domem kapituły przyłączonym do transeptu północnego, a także trzema wieżami. Budynek ma długość 160 metrów, a najwyższa, centralna wieża mierzy 72 metry wysokości. W katedrze znajduje się najszersza gotycka nawa w Anglii. 

Pierwszym kościołem w tym miejscu była drewniana świątynia zbudowana w 627 roku z okazji chrztu Edwina, króla Northumbrii. Dekadę później zastąpił ją kamienny kościół. Budowa obecnej katedry rozpoczęła się około 1230 roku i trwała blisko 250 lat. Kilkukrotnie świątynia była niszczona przez pożary, z których najpoważniejszy miał miejsce w 1829 roku. Był wówczas wynikiem podpalenia przez niezrównoważonego psychicznie Jonathana Martina, osadzonego potem w szpitalu psychiatrycznym.