Ogrody Paddington Street

Paddington Street Gardens to teren parkowy podzielony ulicą Paddington na część północną i południową. Obszar północny to niewielki prostokątny park z centralną powierzchnią trawiastą oraz kilkoma pomnikami i nagrobkami. W znacznie większej części południowej znajduje się wiata dla zwiedzających, plac zabaw dla dzieci i toalety. W miesiącach letnich organizowane są tu koncerty na otwartym powietrzu. Obie części parku znajdują się na terenie zamkniętego w XIX w. cmentarza.

W XVIII w. przy ul. Paddington założono dodatkowy cmentarz dla kościoła St Marylebone. Teren został przekazany parafii przez Edwarda Harleya, hrabiego Oksfordu w 1730 r., do którego władze kościelne dokupiły jeszcze kawałek ziemi po północnej stronie ulicy Paddington. Cmentarz oficjalnie zamknięto po niespełna 100 latach użytkowania w roku w 1814. W następnych dekadach odbywały się tu okazjonalne pochówki aż do roku 1885, gdy obszar cmentarza stał się terenem rekreacyjnym. W tamtym okresie usunięto ślady po większości z około 80 tys. grobów. Indeks nazwisk pochowanych tu ludzi znajduje się w archiwach Westminster City.

Jedną z najciekawszych pozostałości dawnego cmentarza jest znajdujące się w południowej części mauzoleum wzniesione przez Richarda Fitzpatricka na pamiątkę żony Zuzanny. Swoją urodą przyciąga też rzeźba siedzącego chłopca, autorstwa mediolańczyka Donato Barcaglii (1849-1930), która trafiła do Paddington Street Gardens w 1943 r. W szacie roślinnej warto odnotować pomnikowy platan z XIX w. oraz drzewa owocowe – wiśnie i głogi.