Molo Eastbourne

Eastbourne Pier to kompleks gastronomiczno-rozrywkowy zlokalizowany w pawilonie na molo, którego pierwotna konstrukcja powstała w 1870 r. W XIX w. w pawilonie zorganizowano teatr na 1000 miejsc. Obecnie działa tu herbaciarnia, bar, sale konferencyjne, klub nocny, kafejka jazzowa i pasaż handlowy. Eastbourne Pier zagrał w kilku filmach (m.in. w „Angus, stringi i przytulanki”), pojawia się też w opowieściach Agathy Christie o inspektorze Poirot.

Obecnie molo ma długość 300 metrów. Pierwotny plan przewidywał budowę 1000-metrowego obiektu, jednak nigdy nie został zrealizowany. Molo przez wiele dziesięcioleci obsługiwało ruch parowców, które w latach 1906-1939 realizowały rejsy wycieczkowe. Podczas II wojny światowej w pawilonie na molo zainstalowano stanowisko karabinów maszynowych i broni przeciwlotniczej.

Obecna forma mola, a szczególnie pawilonu, jest efektem podnoszenia ze zniszczeń spowodowanych dwoma pożarami. Pierwszy miał miejsce w 1970 r.  – po odbudowaniu pawilonu, zrezygnowano z działającego od początku istnienia mola teatru, na rzecz klubu nocnego. Drugi pożar zniszczył pawilon w 2014 r. Rok później Eastbourne Pier nabył za nieujawnioną sumę lokalny hotelarz i przedsiębiorca, szejk Abid Gulzar.