Zamek w Dover

Dover Castle to XII-wieczny zamek usytuowany dokładnie w miejscu, w którym przebiega najkrótsza droga z Wielkiej Brytanii na kontynent. Wzgórze zamkowe miało znaczenie strategiczne już w epoce żelaza. Rzymianie zbudowali tu latarnię morską (istnieje do dziś), Sasowie pozostawili po sobie kościół St Mary in Castro, a Wilhelm Zdobywca ufortyfikował wzgórze. Obecnie Dover Castle pełni funkcję muzeum, którego głównymi atrakcjami są ciągnące się pod zamkiem tunele oraz monumentalna ekspozycja „Wielka Wieża”, prezentująca rekonstrukcje wnętrz z czasów Henryka II.

Swoją obecną formę zamek zawdzięcza Henrykowi II i jego synom, za których panowania wzniesiono większość obiektów twierdzy. Na rozkaz Henryka zbudowano Wielką Wieżę, od której nazwę wzięła rekonstrukcja średniowiecznych wnętrz. Do stworzenia ekspozycji zamówiono u rzemieślników różnych specjalności (stolarzy, krawców, rusznikarzy, kowali) ręczne wykonanie przeszło tysiąca eksponatów – wszystkie przedmioty powstały z wykorzystaniem materiałów i technik dostępnych w średniowieczu.

Wielką atrakcją Dover Castle jest możliwość zwiedzania biegnących pod nim na głębokości 15 m, wykutych w skale tuneli. Wydrążono je w czasie modernizacji twierdzy na przełomie XVIII i XIX w., zgodnie z koncepcją generała Williama Twissa, który rozmieścił w nich garnizon wojskowy. W ten sposób powstały pierwsze w Wielkiej Brytanii podziemne bunkry. Wykorzystywano je w czasie II wojny światowej, m.in. jako szpital oraz centrum dowodzenia ewakuacją z Dunkierki. Po wojnie planowano zlokalizować w tajnych tunelach rządowy schron atomowy.