Katedra w Lizbonie
Nazwa lokalna: Sé de Lisboa
Sé de Lisboa jest najstarszym i głównym kościołem w Lizbonie. Katedra rzymskokatolicka pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny jest jednym z najważniejszych zabytków Portugalii. Zbudowana w 1150 roku w stylu romańskim. Wnętrze katedry ma charakter gotycki. Znajduje się w niej panteon królewski. Umieszczone są tu m.in. relikwie św. Wincentego z Saragossy, patrona Lizbony.
Sé de Lisboa jest wybudowana na planie krzyża łacińskiego z trzema nawami. Ma długość 90 metrów, szerokość 40 metrów, a wysokość w najwyższym jej punkcie wynosi 12 metrów. Na szczególną uwagę zasługują katedralne kaplice upamiętniające bohaterów wyzwolenia miasta spod władzy Maurów, w tym m.in. kaplica Damiana i Kosmy z grobowcem XIV-wiecznego rycerza Lopo Fernandesa Pacheco, wiernego towarzysza króla Afonso IV. Grobowce króla Portugalii Afonso IV i jego małżonki znajdują się za głównym ołtarzem, w prezbiterium.
Budowę katedry w Lizbonie rozpoczęto po jej wyzwoleniu z rąk Maurów w 1147 roku, a ukończono na początku XIII wieku. Trzęsienie ziemi w 1755 roku zniszczyło jej strukturę, m.in. główną kaplicę i królewski panteon. Odbudowa katedry trwała prawie do końca XVIII wieku, a królewskie grobowce zostały wykonane na nowo w 1781 roku. Swój obecny wygląd katedra otrzymała na początku XX wieku.
Atrakcje wewnątrz
