Klasztor kapucynów ruiny

Monaster założono w 1560 roku, a jego powstanie wiązało się z portugalskim wicekrólem Indii D. João de Castro i jego rodziną. Szlachcic miał sen, aby właśnie w tym miejscu postawić chrześcijański kościół. Od 1910 roku Klasztor w Sintrze jest uznawany za Pomnik Narodowy. 

Głównym zamierzeniem budowniczych było idealne wpasowanie i zharmonizowanie monasteru z przyrodą. Na samym początku mnisi mieszkali w małych celach wykutych w skale, a cały kompleks składa się głównie z małych przestrzeni na terenie całej parafii. Klasztor wyróżnia się skrajnym ubóstwem budowy i jest także znany jako "klasztor z korka", z uwagi na szerokie zastosowanie korka w budowie, ochronie i dekoracji obiektu. 

Klasztor Braci Mniejszych Kapucynów pozostaje częścią Krajobrazu Kulturowego Sintry, który od 1995 roku znajduje się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO. Ascetyczny franciszkański klasztor został zbudowany tak, by mieć minimalny wpływ na otoczenie naturalne, a jego uproszczony projekt pozostawał w opozycji do ówczesnego bogactwa i wielkości Sintry.