Łukowy most kamienny to konstrukcja złożona z 35 przęseł ułożonych w sześciu sekcjach tworząc przeprawę o długości 448 m i wraz z mostem w Bolesławcu stanowi parę najdłuższych kamiennych konstrukcji w kraju. Malownicza budowla stylem przypomina rzymskie akwedukty wynurzając się z obfitej zieleni.
Wiadukt jest rozwiązaniem trudnego problemu przeprawy przez obszar pokryty licznymi ciekami wodnymi. Konstrukcję niemal w całości wykonano z miejscowego granitu na jej budowę przeznaczając 640 686 talarów, stanowiących koszty materiałów oraz zatrudnienia 1000 robotników i 80 koni. Użyty do budowy cement został sprowadzony z Anglii i Tarnowskich Gór. Pierwsze pociągi ruszyły przez wiadukt 1 września 1847 roku, a w 1923 roku trasa została zelektryfikowana. Most przetrwał niemal całą wojnę z uwagi na jego przydatność dla transportów niemieckich i dopiero w ostatnich miesiącach wysadzono jego fragmenty uszkadzając dwa filary.
Odbudowany w 1954 roku do dziś stanowi element europejskiego korytarza transportowego E 30 Berlin-Kijów. Pociągi wciąż używają lokomotyw spalinowych ze względu na brak trakcji elektrycznej na odcinku Węgliniec-Drezno.