Aula Leopoldina to jedna z sal głównego gmachu Uniwersytetu Wrocławskiego zaprojektowana w stylu późnego baroku. Wzniesiona w XVIII wieku. Jej nazwa wywodzi się od imienia fundatora Leopolda I. Obecnie stanowi część muzeum uniwersyteckiego.
Aula została zaprojektowana przez Christophorusa Tauscha. Podzielona jest na trzy części: podium, audytorium i emporę muzyczną (chór). Zdobiące aule freski, białe rzeźby oraz ornamenty to efekt pracy wybitnych artystów ówczesnej epoki.
Autorem fresków był malarz barokowy z Ołomuńca - Johann Christoph Handke. Stiuki oraz rzeźby figuralne zostały wykonane przez niemieckiego rzeźbiarza - Franza Mangoldta, natomiast twórcą ornamentyki i marmoryzacji był Ignazio Provisore z Włoch.
Aula słynie z doskonałej akustyki. Dlatego też organizowane są tutaj ważne uroczystości związane z życiem uczelni, m.in immatrykulacja, czyli przyjęcie nowych członków w poczet studentów.
Atrakcje wewnątrz
