Pomnik Fryderyka Chopina w łazienkach to nie tylko jedna z najbardziej znanych i rozpoznawalnych polskich rzeźb, ale również symbol Warszawy, na równi z legendarną Syrenką. Pomnik stanowi odlaną z brązu w 1958 roku replikę oryginału i przedstawia postać kompozytora odpoczywającego pod wierzbą.
Powstanie pomnika jest efektem inicjatywy Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, które postanowiło upamiętnić kompozytora jeszcze w 1876 roku. Niestety sytuacja polityczna w tamtych czasach nie sprzyjała takim dokonaniom, dlatego pomnik zawitał do Warszawy dopiero w 1926 roku. Zgodę na jego postawienie wydał sam car Mikołaj II za wstawiennictwem słynnej śpiewaczki Adelajdy Bolskiej, solistki carskiego dworu. Na kształt pomnika ogłoszono konkurs, który wygrał Wacław Szymanowski. Pierwotny projekt wywołał kontrowersje i nie uzyskał pozwolenia na budowę. Dopiero po jego korekcie car podpisał zgodę. Podczas wojny pomnik został wysadzony przez Niemców, a następnie pocięty i przetopiony na broń.
Za ciekawostkę można uznać fakt, że wykonujący projekt otoczenia pomnika Franciszek Mączyński w pierwotnym projekcie wokół kompozytora zasłuchanego w szum wierzby umieścić szereg żab. Ten element natury uznano za niepoważny i niezgodny z wymową dzieła. Ostatecznie nowe otoczenie zaprojektował Oskar Sosnowski.
Atrakcje wewnątrz
