Podstawę kopca Powstania Warszawskiego na Czerniakowie stanowią gruzy warszawskich budynków zniszczonych w czasie akcji wyburzania i palenia miasta przez żołnierzy niemieckich, która rozpoczęła się po upadku powstania. Dziś na jego szczycie stoi Znak Polski Walczącej, zaprojektowany przez architekta ppłk. inż. Eugeniusza Ajewskiego, żołnierza AK.
W latach 60. XX wieku kopiec nazywany był „Zwałką”, zwożono tu systematycznie gruz, a także śmieci. Funkcjonowały także inne, nieoficjalne nazwy, np. studenci UW nazwali to miejsce „Kurhanem Kucejki”, w nawiązaniu do osoby majora LWP, który prowadził zajęcia w studium wojskowym.
Dopiero w 1998 Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej wyszedł z inicjatywą zagospodarowania kopca. Padła propozycja by nazwać go „Kopcem Pamięci Narodowej”. Ostatecznie ustalono, że będzie to miejsce ku czci powstańców i w 60. rocznicę powstania uporządkowano teren, a kopiec zyskał dzisiejszą nazwę.
Atrakcje wewnątrz
