W listopadzie 1940 roku na terenie Warszawy powstała dzielnica zamknięta - oddzielone murem od „aryjskiej” części miasta getto przeznaczone dla żydowskich mieszkańców stolicy. Dziś zobaczyć można nieliczne pozostałości murów oraz ściany domów wyznaczających jego granice. Najbardziej znane z nich położone są w obrębie tzw. małego getta, w podwórzach starych kamienic przy Złotej 62 i Siennej 55, a także przy ulicy Waliców 11. W pobliżu warto zobaczyć również odsłonięty w 2010 roku na terenie dziedzińca XII LO im. Henryka Sienkiewicza jeden ze stołecznych pomników granic getta.
Przy Siennej i Złotej umieszczone zostały pamiątkowe tablice, z których jedną odsłonił prezydent Izraela Chaim Herzog. Kilka cegieł z murów trafiło do światowych muzeów, np. jerozolimskiego Muzeum Historii Holocaustu Jad Waszem. Granice zamkniętej dzielnicy wyznaczały też m.in. ściany Sądów Grodzkich na Lesznie, fragment muru cmentarza żydowskiego, ściany kamienic przy Chłodnej 41, Krochmalnej 4/28, Ogrodowej 55, Okopowej 78 i Stawki 10.
Atrakcje wewnątrz
