Bazylika w Wambierzycach

Wnętrze wambierzyckiej bazyliki zachwyca barokowym przepychem. Największym skarbem jest mała 28 cm figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus z 1380 roku, umieszczona na tronie w ołtarzu głównym. Do cennego wyposażenia kościoła zalicza się barokowa ambona oraz ołtarze boczne pochodzące z XIX wieku.

Świątynię otacza jedna z największych i najwspanialszych Kalwarii w Europie, składająca się z rozsianych są na wambierzyckich wzgórzach 92 kaplic, licznych krzyży i figur, ilustrujących wydarzenia Męki Pańskiej oraz sceny z Nowego i Starego Testamentu. Do świątyni wiodą monumentalne schody. Dużą atrakcją jest ruchoma szopka, mieszcząca się w budynku u podnóża Kalwarii, która pochodzi z II połowy XIX wieku. Zawiera ona prawie 800 figurek, w tym 300 ruchomych. Barokowa bazylika wybudowana została w latach 1715-1723 na miejscu drewnianej świątyni z XIII wieku, na cześć Matce Boskiej wambierzyckiej, która według podań, ukazała się i dokonała cudu, przywracając wzrok Janowi z Raszewa.

W 1936 roku papież Pius XI nadał kościołowi tytuł bazyliki mniejszej. Świątynia szczęśliwie lata II wojny światowej przetrwała w stanie nienaruszonym. Kalwaria został wybudowana równocześnie z sanktuarium z inicjatywy właściciela Wambierzyc. Z jej powodu Wambierzyce określane są mianem ,,Dolnośląskiego Jeruzalem”.