Latarnia Czołpino, położona jest między Łebą i Rowami w sercu Słowińskiego Parku Narodowego. To jedna z nielicznych tego typu budowli tak bardzo oddalona od skupisk ludzkich. Żeby się do niej dostać trzeba przebyć 1,5 km szlak. Zwiedzający mogą podziwiać z wysokości ruchome wydmy, przybrzeżne jeziora Łebsko i Gardno oraz mierzeję oddzielającą jezioro Łebsko od morza.
Budowa latarni trwała od 1872 r. do 1875 r. Postawiono ją na najwyższej wydmie 1000 metrów od brzegu morza. Elektryczność podłączono do niej dopiero ok 1930 r. Wcześniej oświetlenie uzyskiwano przy pomocy spalanego oleju.
Latarnia przetrwała do obecnych czasów w stanie nienaruszonym. W latach 1993-94 przeprowadzono jedynie jej renowację i dopiero od tego momentu udostępniono ją zwiedzającym. Wcześniej dostęp do niej był niemożliwy z powodu funkcjonującej nieopodal Rakietowej Jednostki Wojskowej.