Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu to działająca od 1910 roku scena operowa i baletowa. Mieści się we wzniesionym na początku XX wieku neoklasycystycznym budynku z figurą pegaza na tympanonie. Monumentalna fasada prowadzi do bogato zdobionego foyer i sali operowej. Przed budynkiem znajduje się fontanna symbolizująca źródło, które wytrysnęło spod kopyt Pegaza, wokół zaś rozciąga się malowniczy park.
Gmach teatru zaprojektował na początku XX wieku monachijski architekt Max Littman. Jego fasada składa się przede wszystkim z ogromnego portyku kolumnowego z trójkątnym tympanonem, na którym umieszczono figurę Pegaza. Obok prowadzących do wnętrza schodów znajdują się rzeźby symbolizujące Lirykę oraz Dramat. Wewnątrz znajduje się sala operowa z potężnym kryształowym żyrandolem oraz rzeźbionymi lożami. Prowadzi do niej zdobione klasycystycznymi kolumnami foyer.
Teatr Wielki w Poznaniu należy do najważniejszych scen operowych i baletowych w kraju. Jego przedstawienia otrzymują wysokie nagrody, między innymi w 2014 roku „Portret” Mieczysława Wajnberga otrzymał Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury dla najlepszego spektaklu.