Łabski Szczyt - 1471 m n.p.m.

Wznoszący się na wysokość 1471 m, zbudowany z karkonoskiego granitu Łabski Szczyt (czes. Violík) jest punktem widokowym na polskie i czeskie Karkonosze. Nazwę zawdzięcza źródłom Łaby, które znajdują się na jego południowo-zachodnich zboczach, po czeskiej stronie granicy. Linia dzieląca terytorium Polski i Czech przebiega w partiach podszczytowych góry (jej wierzchołek leży po polskiej stronie).

Łabski Szczyt jest trzecią z najwyższych gór w polskiej części Karkonoszy – ustępuje tylko Śnieżce (1602 m n.p.m.) i Wielkiemu Szyszakowi (1509 m n.p.m.). U podnóża szczytu, na wysokości 1168 m n.p.m. znajduje się Schronisko Pod Łabskim Szczytem – jedna z najstarszych tego typu placówek w Polsce, wzniesiona jeszcze XVII w.

Na zboczach Łabskiego Szczytu rosną unikalne, objęte ścisłą ochroną gatunki porostów: wzorzec alpejski (Rhizocarpon alpicola) oraz tapetka pierścieniowata (Arctoparmelia centrifuga). Niektóre z nich są bardzo wiekowe, pomimo stosunkowo niewielkich rozmiarów – roczny przyrost tych organizmów nie przekracza zazwyczaj 1 mm.