Palmiry to cmentarz-mauzoleum mieszczący się w Kampinoskim Parku Narodowym. Jest miejscem pamięci narodowej z grobami ponad dwóch tysięcy Polaków - ofiar masowych egzekucji, które były przeprowadzane przez Niemców podczas II wojny światowej.
„Łatwo jest mówić o Polsce, trudniej dla niej pracować, jeszcze trudniej umrzeć, a najtrudniej cierpieć.” Te słowa zapisane przez nieznanego więźnia na ścianie celi w siedzibie Gestapo w Alei Szucha w Warszawie, zostały wyryte na granitowej płycie przy bramie wejściowej. Dłuższe ramiona trzech krzyży, które górują nad cmentarzem, mają symbolizować rozłożone ręce ginącego od strzałów człowieka.
Na cmentarzu pochowani są przedstawiciele świata polskiej kultury, nauki i polityki narodowości polskiej i żydowskiej. Niemcy tuszowali swoje zbrodnie sadząc na miejscu grobów drzewa i krzewy. Dzięki leśnikom oraz mieszkańcom pamiętającym miejsca zbrodni, możliwe było odnalezienie ofiar i urządzenie cmentarza. Tworzą go długie rzędy krzyży i po części tablic z sześcioramienną gwiazdą.
W bezpośredniej bliskości cmentarza znajduje się nowoczesny budynek Muzeum - Miejsce Pamięci Palmiry, które wybudowano w 2011 roku zastępując poprzednie Muzeum Walki i Męczeństwa z 1973 roku. Muzeum przybliża historię dokonanych zbrodni oraz prezentuje eksponaty z tamtego okresu - między innymi fotografie, pamiątki, przedmioty codziennego użytku oraz dokumenty.