Pozostałości średniowiecznego zamku na planie koła (co jest rzadkością w Polsce) są dobrze zachowaną ruiną, otoczoną parkiem. Do współczesności zachowała się większość ścian oraz część detali architektonicznych. Średnica zamku wynosi 30 metrów. Wokół budowli zobaczyć można ślad po fosie. Do dzisiejszych czasów przetrwał barokowy portal z wyrzeźbionymi dwoma głowami oraz łacińskim napisem "Nec Vita Nec Mors Separabit” (“Nic nie oddzieli życia od śmierci”).
Zamek został wzniesiony na początku XIV wieku. Pełnił siedzibę rodu Pogorzelów, a następnie von Seidlitz. W międzyczasie został przebudowany na barokową rezydencję. W doskonałym stanie przetrwał aż do końca II wojny światowej. Po jej zakończeniu został skrajnie zaniedbany, czego konsekwencją było między innymi zawalenie się wieży.
W bezpośrednim sąsiedztwie zamku zachował się XIX-wieczny dom ogrodnika. Ruiny często wykorzystywane są jako miejsce imprez plenerowych - rekonstruowanych turniejów rycerskich czy cyklicznych obchodów Nocy Świętojańskiej.