Baszta Krzaków i kompletne mury obronne

Mury obronne w Ośnie Lubuskim to przykład dobrze zachowanych obwarowań, które w obecnym stanie przetrwały do obecnych czasów. W zespole murów o wysokości od 2 do 5m i długości 1350 m można jeszcze obejrzeć 2 baszty koliste, 10 półbaszt i 7 furt.

Ewenementem związanym z ośnieńskimi murami jest fakt, że po II wojnie światowej zachowały się one niemal w całości, pomimo aż 70% zniszczenia znajdującego się w ich obrębie miasta. Pierwsze obwarowania powstały z kamienia polnego w okresie średniowiecza. Powstające w miarę upływu lat zniszczenia łatano cegłą paloną, stąd dziś możemy oglądać dwukolorową mozaikę dokumentującą dawne wydarzenia. Pierwotnie mury o kształcie zdeformowanego owalu miały 6 m wysokości, a w ich ciągu znajdowało się 12 prostokątnych baszt. Kolejne trzy baszty cylindryczne wybudowano w XVI wieku.

Jak w przypadku większości obwarowań miejskich znaczenie obronne murów w Ośnie Lubuskim wygasło w XVIII wieku, a kilkadziesiąt lat później rozebrano bramy Frankfurcką i Sulęcińską, po których do dziś pozostały fragmenty budynków bramnych. W chwili obecnej stanowią one jedne z najlepiej zachowanych tego typu fortyfikacji w Polsce i największą atrakcję turystyczną miasta.