Łódzki Park Staromiejski ulokowany jest na miejscu rozległego, osuszonego w XIX w. stawu. Przecina go rzeka Łódka, której nie widać, bo na początku XX w. zamknięto ją w podziemnym kanale z powodu zanieczyszczenia i fetoru, jaki wydzielała. Czas w parku odmierza słoneczny zegar. Nad wszystkim czuwa monumentalny Mojżesz – Pomnik Dekalogu, postawiony na miejscu zburzonej w czasie wojny synagogi.
Po osuszeniu stawu, w początkach XX w. powstała tu gęsto zaludniona dzielnica handlowa. Zasiedlali je niezamożni Żydzi. W czasie II wojny światowej część domów zburzono, a w sąsiedztwie powstało getto. W latach 1951-1953 sprowadzono ze Szczecina i zasadzono na gruzach 138 dużych drzew, głównie kasztanowców – tak powstał dzisiejszy Park Staromiejski. To wtedy przezwano to miejsce Parkiem Śledzia. Powodem był zapach wydobywający się z piwnic zburzonych domów, w których przed wojną mieściły się składy rybne.
Atrakcje wewnątrz
