Gorczański Park Narodowy obejmuje najwyższe partie Gorców, jednego z beskidzkich pasm leżącego w okolicach Rabki i Nowego Targu. Cechą charakterystyczną tych gór jest występowanie rozległych polan grzbietowych, z których podziwiać można wspaniałe widoki na Pieniny, Beskid Sądecki i Wyspowy, a przy dobrej pogodzie także na Tatry. Park pocięty jest gęstą siecią szlaków pieszych. Na jego terenie lub w bezpośrednim sąsiedztwie są także schroniska turystyczne.
Gorczański Park Narodowy został utworzony w 1981 roku. Tradycje ochrony przyrody w Gorcach sięgają czasów dwudziestolecia międzywojennego, kiedy właściciele tych terenów, Wodziccy z Poręby Wielkiej utworzyli tu rezerwat przyrody. Dziś na terenie parku podworskiego w Porębie znajduje się siedziba dyrekcji GPN oraz ścieżka przyrodnicza.
Charakterystyczną cechą Gorców jest istnienie polan grzbietowych, które w przeszłości były wykorzystywane do wypasu owiec. Dziś wypas kulturowy prowadzony jest na Hali Długiej. By chronić polany przed zarastaniem park prowadzi ich regularne koszenie. Zdecydowaną większość powierzchni GBP stanowią lasy bukowe oraz świerkowe. Jego obszar obejmuje najwyższe partie Gorców, w tym Jaworzynę Kamieniecką, Kiczorę, Kudłoń, Gorc. Poza parkiem znajduje się Turbacz. Na Gorcu wybudowano w ostatnich latach wieżę widokową.
Atrakcje wewnątrz
