Drewniany, modrzewiowy kościół z około 1500 r. Dach jednokalenicowy, stromy, kryty gontem. Ciekawie skonstruowana wieża, która jest niewiele wyższa od kalenicy. To tutaj, 24 stycznia 1588 r. miał się modlić hetman wielki koronny Jan Zamoyski przed krwawą rozprawą z wojskami Maksymiliana III Habsburga pod Byczyną.
Świątynia, obecnie starannie odrestaurowana, ma bogato wyposażone wnętrze. Jego najcenniejszym elementem jest renesansowa polichromia, pokrywająca płaskie sklepienie. Nieznany artysta obok postaci Matki Boskiej i świętych umieścił wizerunki grajków w strojach z epoki oraz świeckie symbole, m.in. jagiellońskiego orła. Na uwagę zasługuje znajdujący się w ołtarzu głównym tryptyk drewniany, przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem, św. Barbarę i św. Mikołaja. Obok znajduje się też gotycka rzeźba wyobrażająca Boga Ojca na tronie. Na ścianach zachowała się późnogotycka polichromia zw stacjami Męki Pańskiej. Całości dopełniają barokowe ołtarze boczne.