Ulica Długa jest uznawana za jedną z najbardziej reprezentatywnych ulic w Gdańsku. Miała ogromne znaczenie właściwie od początku swojego istnienia, czyli od XIII wieku. Znajduje się przy niej wiele ważnych w historii miasta budynków.
Ciągnąca się przez Gdańsk ulica Długa zaczyna się przy Złotej Bramie, a kończy przy Zielonej Bramie. Wraz z jej przedłużeniem – Długim Targiem – tworzy Trakt Królewski. Nazwa pochodzi prawdopodobnie stąd, że właśnie tutaj królowie Polski wynajmowali obszerne kwatery, a na okazję świąt w rodzinie królewskiej, organizowano huczne parady i urządzano pokazy fajerwerków. Odcinek Długiego Targu pomiędzy fontanną Neptuna a Ratuszem nosił w przeszłości nazwę Targu Prosiąt od odbywającego się tutaj handlu żywymi prosiętami.
Ulicę Długą przed wieloma laty upodobali sobie najbogatsi mieszkańcy miasta i tam zakładali swoje domostwa. Część z nich można oglądać do dzisiaj – przy ulicy Długiej wciąż znajduje się wiele zabytkowych kamienic, m.in. Dom Ferberów, Dom Uphagena (będący obecnie muzeum), Dom Schumannów, Kamienica Czirenbergów czy Lwi Zamek.
Długi Targ jest silnie wydłużonym placem, którego układ przestrzenny różni się od typowego średniowiecznego rynku. Zlokalizowane są przy nim liczne zabytkowe obiekty: Ratusz Głównego Miasta, Fontanna Neptuna, Dwór Artusa, Zielona Brama oraz renesansowe kamienice, na czele z pochodzącą z początków XVII w. Złotą Kamienicą.
Długi Rynek, jako centralny plac miasta, był też miejscem wymierzania kar i egzekucji. Jedna z najbardziej znanych miała miejsce w 1526 r., gdy przed Dworem Artusa ścięto z rozkazu króla Zygmunta I Starego 14 przywódców rewolty luteran, którzy obalili magistrat, wypędzili z miasta kler katolicki i ustanowili ustrój demokratyczny.