Jest jednym z trzech największych, tzw. królewskich, pałaców Prus Wschodnich oraz największym pałacem na Mazurach. Zbudowano go w stylu barokowym z elementami klasycystycznymi w latach 1710–1714, jako siedzibę pruskiego rodu szlacheckiego von Dönhoff. Pałac znajduje się dziś w rękach prywatnych i niestety nie jest wykorzystywany. Otacza go piekny park krajobrazowy z XIX w.
Na przestrzeni lat rezydencja była kilkukrotnie przebudowywana. Około 1889 r. na terenie majątku wzniesiono mauzoleum, gdzie znalazły się sarkofagi ostatnich z rodu Dönhoffów. Po II wojnie światowej wyposażenie pałacu, w skład którego wchodziły cenne dzieła sztuki, zostało rozkradzione. Niewielką część zbiorów, którą udzło się uratować, przekazano do Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
W bezpośrednim sąsiedztwie pałacu wybudowano także pomieszczenia gospodarcze, w tym cegielnie, stajnie oraz zabytkowy spichlerz, który niestety spłonął na początku 2020 roku.
Atrakcje wewnątrz
