St. Michael Kirche, zabytek sakralny, kościół katolicki położony na monachijskim Starym Mieście, jeden z największych kościołów renesansowych na świecie. Posiada ogromne sklepienie, drugie, po Bazylice św. Piotra w Rzymie, co do wielkości na świecie. W murach kościoła znajdują się unikatowe dzieła sztuki sakralnej, w tym trzykondygnacyjny ołtarz główny wykonany w latach 1586–1589 z obrazem św. Michała w walce ze smokiem z 1587 roku. To także miejsce pochówku książąt i królów bawarskich oraz członków domu Wittelsbachów.
Kościół św. Michała jest długi na 78,20 metra i szeroki na ponad 20 metrów. Trzykondygnacyjna fasada kościoła św. Michała jest obrazem dziejów Bawarii. Wnętrze kościoła tworzy nawa. Do niej arkadami otwierają się kaplice boczne, po trzy z każdej strony. Na ich ołtarzach znajdują się drogocenne obrazy, np. Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny z 1587 roku autorstwa Petera Candida. Nad kaplicami znajdują się głębokie empory z oknami. Ambona, a także ołtarze boczne i ołtarze w kaplicach pochodzą z 1697 roku.
Kościół św. Michała, wzorowany na kościele II Gesù, macierzystej świątyni zakonu jezuitów, znacznie go przerósł i sam stal się wzorcem architektonicznym dla ponad 100 budowli kościelnych. Budowę pierwszej świątyni jezuitów w północnej Europie zapoczątkowano w 1583 roku z inicjatywy księcia Wilhelma V Pobożnego. Prace ukończono w 1597 roku; 6 lipca miała miejsce jego uroczysta konsekracja i kościół otrzymał wezwanie św. Michała.