Bawarskie Muzeum Narodowe jest jednym z największych (ponad 40 sal wystawowych) muzeów w Niemczech i jednym z najciekawszych muzeów sztuki użytkowej na świecie. Posiada w zbiorach tysiące eksponatów sztuki światowej (od starożytności, przez średniowiecze, renesans, barok, rokoko aż po Art Nouveau) oraz bogaty zbiór dzieł reprezentujących sztukę i folklor Bawarii (meble, porcelana, przedmioty codziennego użytku, ubrania).
Szczególnie cenne i licznie reprezentowane są w zbiorach monachijskiego muzeum wyroby ze złota, kości słoniowej i szkła, arrasy, oraz porcelana. Muzeum posiada też bardzo bogaty zbiór dzieł będących przedstawieniami Narodzin Jezusa Chrystusa, datowanych na XVII-XIX w., które pochodzą z całej Europy. Reprezentują one najwyższą klasę rzemiosła rzeźbiarskiego, często są wykonane ze szlachetnych materiałów, a niektóre zaskakują egzotycznymi elementami, jak np. XVIII-wieczna Ucieczka do Egiptu, przedstawiająca spotkanie Świętej Rodziny z małpami, krokodylami i hipopotamami nad Nilem.
Bawarskie Muzeum Narodowe założył w 1855 r. król Maksymilian II, za którego panowania (1848-1864) Monachium stało się mekką kulturalną i naukową. To jedyny obiekt, który został od podstaw przystosowany do celów prezentowania określonych okresów w sztuce i kulturze. Architekt Gabriel von Seidl zachował drobiazgową dbałość o to, by wystrój sal wystawowych był maksymalnie zbieżny formalnie i stylistycznie z epoką, z której pochodzą eksponaty.
Atrakcje wewnątrz
