Zamek Wilhelmshöhe

Malowniczy pałac leży na terenie parku górskiego Wilhelmshöhe, na wysokości 282 m n.p.m. Obecnie mieści się w nim muzeum zawierające cenne kolekcje antyków oraz Galerię Dawnych Mistrzów, obejmującą jeden z największych na świecie zbiorów prac Rembrandta. Pałac i przylegający do niego park znajdują się na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Pałac został zbudowany w klasycystycznym stylu w latach 1786-1798 dla landgrafa Wilhelma IX, późniejszego elektora Wilhelma I. W miejscu, gdzie wzniesiono rezydencję od XII w. mieścił się klasztor zakonu augustianów. W XVI w. został zsekularyzowany i pełnił funkcję domku myśliwskiego. W XVIII w. zastąpiono go obecną budowlą.

W latach 1899-1918 pałac pełnił funkcję letniej rezydencji cesarza niemieckiego cesarza Wilhelma II. W czasie II Wojny Światowej znaczna część zamku uległa zniszczeniom w wyniku bombardowań alianckich. Odbudowano go w latach 60. i 70. , a następnie pod koniec XX w. przeprowadzono gruntowną renowację.