Kościół św. Sebastiana został zbudowany w II poł. XIX wieku w stylu neogotyckim. Ta rzymskokatolicka świątynia znajduje się na liście obiektów zabytkowych. Znakiem rozpoznawczym kościoła jest zdobiona rozeta umieszczona na szczycie transeptu oraz płaskorzeźba św. Sebastiana autorstwa Nikolausa Geigera. Kamienny obraz raków znajdujący się na kościelnej wieży oraz wnętrze kościoła, ze szczególnym uwzględnieniem ołtarza głównego, ambony oraz tabernakulum wzbudza szczególne zainteresowanie zwiedzających.
Autorem projektu świątyni, według wzoru kościoła św. Elżbiety w Marburgu, był architekt Max Hasak. Pierwotnie katedra posiadała 1000 miejsc siedzących i 3000 miejsc stojących. Budynek sakralny został wzniesiony na placu ogrodowym, na którym do 1837 roku znajdowała się szubienica i odbywały się publiczne egzekucje.
Kościół został zniszczony podczas II wojny światowej. Po zakończeniu działań wojennych początkowo msze odprawiano na wolnym powietrzu. Odbudowa świątyni zakończyła się w 1950 roku.
Atrakcje wewnątrz
