Zespół zamkowy Alhambra powstał w typowym stylu arabskim na szczycie wzgórza nad miastem. Składa się na niego zamek Alcazaba, okazały i bogato zdobiony Pałac Nasrydów z kilkoma dziedzińcami oraz fontanną, pałac Karola V, letni pałac Generalife oraz rozległe ogrody zamkowe. Od 1984 roku obiekt znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Z murów zamkowych roztacza się wspaniały widok na okolicę, w szczególności na dzielnicę Albaicín. W pałacach można zwiedzać oryginalny rozkład pomieszczeń, gdzie na szczególną uwagę zasługują liczne elementy zdobnicze.
Zabudowania powstały w IX wieku w celach obronnych. Początkowo była to warownia mauretańskich władców. Do XIV wieku kompleks był rozbudowywany przez dynastię Nasrydów. Szczególnie zasłużony dla tego działa był Muhammad I Ibn Yusufa. Twierdza została przejęta w XV wieku na skutek rekonkwisty, jako ostatni bastion muzułmanów na Półwyspie Iberyjskim. Następnie służyła za więzienie. Dopiero w XIX wieku budowla została odrestaurowana i przywrócono jej pierwotny charakter. Nad pracami czuwał architekt Manuel Gómez-Moreno González.
