Barkowy zamek Grand Trianon pełnił funkcję rezydencji cesarskiej, królewskiej i arystokratycznej. Pałac składa się z dziedzińca z ogrodami i stawami, sali honorowej, apartamntów z bogatym wyposarzeniem. Pokoje mieszczą się w dwóch skrzydłach połączonych galerią kolumnową.
Ludwik XIV kupił Trianon, osiedle na obrzeżach Wersalu i zlecił architektowi Louisowi Le Vau zaprojektowanie pawilonu porcelanowego, który miał tam powstać. Fasada została wykonana z białych i niebieskich płyt ceramicznych. Jego budowa trwała w latach 1670 – 1672. Płytki ceramiczne okazały się jednak zbyt delikatne.
Ludwik XIV nakazał rozbiórkę pawilonu i powierzył architektowi Julesowi Hardouinowi Mansartowi, zaprojetkowanie nowej konstrukcji. Nowa struktura budawana była w latach 1687 – 1688, a stosowanym materiałem był czerwony marmur langwedocki. Oprócz Ludwika XIV w pałacu mieszkali m.in. markiza de Montespan, rodzina Orléans, księżna Bourbon oraz Napoleon.
Atrakcje wewnątrz
