Muzeum Wału Atlantyckiego mieści się w niemieckiej baterii artylerii przybrzeżnej pochodzącej z czasów II Wojny Światowej. Budowla mierzy 26 m długości i 20 m wysokości, z czego 9 m stanowi podziemny bunkier. Jest ona wyposażona w 4 działa morskie o maksymalnym zasięgu 55,7 km, które były zdolne dosięgnąć do wybrzeża Anglii. Każde z nich zainstalowano w kazamatach z żelbetu.
Baterię zbudowano w latach 1940-1941. Została nazwana na cześć nazistowskiego inżyniera Fritza Todta, twórcy Organizacji Todt, której celem była budowa obiektów wojskowych. Pełna załoga liczyła 390 żołnierzy.
Na placu otaczającym muzeum umieszczono liczne obiekty z czasów II Wojny Światowej. Można tu obejrzeć m.in. działa przeciwlotnicze i przeciwpancerne, transporter OT-810, oraz kilka przykładów czeskich jeży, czyli przenośnych zapór przeciwpiechotnych.