Latarnia morska została otwarta w 1863 r. za panowania króla Fryderyka VII, którego monogram można dostrzec nad drzwiami wejściowymi. Zbudowano ją w stylu klasycystycznym. Stoi na 22-metrowym klifie i mierzy 35 m wysokości, dzięki czemu jej światło znajduje się na wysokości 57 m n.p.m.
W wybrane dni w okresie letnim latarnię można zwiedzać z przewodnikiem. W środku znajduje się niewielka wystawa i kawiarnia, a na samym szczycie punkt widokowy. Na balkon prowadzą schody składające się ze 144 stopni. Latarnia jest połączona z dwoma mniejszymi budynkami. Jeden był przeznaczony dla latarnika i pierwszego pomocnika, a drugi dla dwóch pozostałych pracowników.
Z latarnią jest związana legenda o demonicznym drapieżnym ptaku, żyjącym na klifie przy latarni. Miał on tak prześladować pierwszego latarnika, że mężczyzna popełnił samobójstwo zaledwie 19 po zamieszkaniu w latarni.