Kościół św. Idziego w Pradze jest kościołem klasztornym ojców dominikanów oraz kościołem parafialnym polskiej parafii w Pradze, której patronem jest św. Jan Paweł II. Kościół sięga czasów romańskich, posiada elementy gotyckie oraz wykończenie barokowe. Zachowały się tu m.in. zabytkowe ołtarze, prezbiterium, dzwony „Dominik” oraz „Maria”.
Pierwsze wzmianki dotyczące świątyni sięgają 1238 roku. Istniał tu wtedy kościół romański, który został przebudowany w stylu gotyckim pod koniec XIII wieku. Kolejna przebudowa miała miejsce w XIV wieku pod przewodnictwem praskiego biskupa Jana IV z Dražic, jego dzieło kontynuował arcybiskup praski Arnošt z Pardubic.
W XVII wieku kościół przeszedł w ręce zakonu dominikanów i obok kościoła powstał rozległy czteroskrzydłowy klasztor, według projektu włoskich architektów C. Lurago i G. B. Orsiego. Świątynia swój dzisiejszy barokowy wystrój architektoniczny uzyskała po 1731 roku. Autorami przebudowy byli architekci F. Špaček oraz F. M. Kaňka.
Atrakcje wewnątrz
