Barokowa synagoga Klausa w Pradze mieści się obok Starego Cmentarza Żydowskiego na terenie dawnego getta żydowskiego. Mieści się tu Muzeum Żydowskie z wystawą "Tradycje i obyczaje żydowskie". W nawie głównej oraz na krużgankach prezentowane są eksponaty związane ze znaczeniem synagogi, świętami żydowskimi i życiem codziennym żydowskiej rodziny.
Synagoga Klausa została zbudowana w latach 1689 – 1694 z inicjatywy Salamouna Chalisza Kohena. Stanęła w miejscu trzech małych budynków zwanych klausami, które mieściły kolejno synagogę, mykwę oraz szkółkę talmudyczną. W latach 1883 – 1884 bóżnica została przebudowana według planów architekta Bedřicha Münzbergera.
Przez wiele lat w synagodze modlili się wyłącznie członkowie praskiego Bractwa Pogrzebowego – Chewra Kadisza. W czasie II wojny światowej Synagoga Klausa zawierała również magazyn i wystawę żydowskiego Centralnego Muzeum Wojny. Po zakończeniu wojny synagoga przeszła kilkanaście znaczących remontów.
Atrakcje wewnątrz
