Kościół Wniebowzięcia NMP

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny to dawna świątynia klasztorna jezuitów. Przylega do niej budynek dawnego konwentu. Jest to barokowa, jednonawowa budowla otoczona kaplicami bocznymi. Dwuwieżowa fasada ozdobiona jest zwielokrotnionymi pilastrami i gzymsami. Wewnątrz można zobaczyć barokowy ołtarz z obrazem przedstawiającym scenę Wniebowzięcia.

Kościół został zbudowany w 1654 roku. Wraz z nim wzniesiono, po rozebraniu okolicznych domów, także zabudowania klasztoru jezuitów. Świątynia była ozdobiona wspaniałymi freskami. Niestety, zostały one zniszczone w czasie pożaru z 1762 roku. Odbudowane wnętrze świątyni nosi dziś cechy późnego baroku.

Nawa główna kościoła nakryta jest sklepieniem beczkowym. Ściany ozdobione są zwielokrotnionymi gzymsami oraz kamiennymi dekoracjami roślinnymi. Na otaczających wnętrze emporach umieszczono figury świętych. Ołtarz główny został wykonany po pożarze z 1762 roku. W jego centralnej części znajduje się obraz Kristiana Noldingera przedstawiający Wniebowzięcie. Ołtarz wykonany jest z drewna, ale dzięki marmoryzacji wydaje się być dziełem kamieniarskim. Obraz otoczony jest kolumnami i zwieńczony grupą aniołów. Barokowe ołtarze znajdują się także w kaplicach bocznych poświęconym głównie świętym z zakonu jezuitów.