Wyspa Wielkanocna jest jednym z najbardziej izolowanych miejsc na Ziemi. Położona na Pacyfiku, w odległości ok. 3600 km od wybrzeży Chile znana jest z potężnych posągów - moai wykutych z tufu wulkanicznego.
Cały obszar wysypy objęty jest ochrona Parku Narodowego Rapa Nui. Zostal on ze względu na swoje walory krajobrazowe oraz obecność monumentalnych rzeźb wpisany na listę UNESCO. Wyspa ma pochodzenie wulkaniczne, a na jej terenie znajduje się m.in. Krater Rano Kau oraz Wulkan Terevaka.
Pierwsi ludzie przybyli na Wyspę Wielkanocną prawdopodobnie w VIII w. Pochodzili z Hawajów, a w późniejszych wiekach nastąpił także napływ ludności z Polinezji. W chwili przybycia do jej brzegów Holendrów w XVIII w. zamieszkiwało ją ok. 2-3 tys. osób. Obecnie na całej wyspie znajduje się 1 miasto Hanga Roa, które jest centrum administracyjnym i głównym ośrodkiem turystycznym.
Główną atrakcją Wyspy Wielkanocnej są potężne posągi moai. Nazywane często kolosami stoją przede wszystkim na wybrzeżu, a ich największe skupiska to Ahu Nau Nau, Plaża Anakena, Orongo, okolice krateru Rano Kau czy Ahu Ature Huki. Posągi przedstawiające ludzkie postaci z podłużnymi głowami i w ogromnych kapeluszach miały w przeszłości charakter kultowy. Powstały prawdopodobnie ok. 1000 lat temu, a naukowcy nadal toczą spory o to w jakich okolicznościach i dlaczego zostały wyrzeźbione.
