Klasztor został zbudowany na przełomie XVI i XVII w. na wzniesieniu mierzącym 400 m n.p.m. W jego architekturze wyraźnie widać cechy charakterystyczne dla renesansu bułgarskiego. Główną cerkiew zbudowano dopiero w 1835 r. na miejscu wcześniejszej, zniszczonej świątyni.
Budynki mieszkalne, w których żyją mnisi, tworzą czworobok, w którego centrum znajduje się dekoracyjny krużganek. Jest on pokryty freskami autorstwa XIX-wiecznego, bułgarskiego malarza, Zacharia Dimitrowa. Był on również twórcą cerkiewnego ikonostatu oraz fresku, który przedstawia 27 mnichów mieszkających w monastyrze w czasie, gdy pracował w nim artysta. Warto też wspomnieć, że ikony namalował jego brat, Dimityr.
W klasztorze jest przechowywana jedna z najcenniejszych ikon bułgarskiego prawosławia, przedstawiająca Trójręką Matkę Bożą, pochodząca z XVII w. Według legendy została ona podarowana klasztorowi przez mnicha, który zatrzymał się w nim podczas pielgrzymki na Górę Atos.
Atrakcje wewnątrz
