Długi, wąski cypel składa się z pionowych klifów mierzących 70 m wysokości. Jest w całości objęty ochroną jako rezerwat przyrody. Stanowi miejsce lęgowe dla licznych gatunków ptaków, m.in. kormoranów, rarogów zwyczajnych i dzierzb czarnych. Wzdłuż niego biegnie ścieżka spacerowa, z której często można dostrzec przepływające dołem delfiny.
Na terenie cypla znajdują się zabytki archeologiczne, w tym pozostałości murów obronnych, wodociągów, łaźni i rezydencji należącej do Despota Dobroticy, żyjącego w XIV w. władcy bułgarskiego księstwa Despotat Dobrudży. Warto przy tym wspomnieć, że pierwsza osada morska została zbudowana na półwyspie przez trackie plemię Tiris już w IV w. p.n.e.
Przy wejściu na cypel stoi obelisk związany z lokalną legendą o 40 bułgarskich dziewczętach, które rzuciły się z cypla w morskie odmęty. Wolały popełnić samobójstwo niż wpaść w ręce osmańskich najeźdźców.