Muzeum Dalekiego Wschodu składa się z trzech budynków - Japońskiej Wieży, Chińskiego Pawilonu i Muzeum Sztuki Japońskiej. W czerwonej wieży, wzorowanej na pagodach, wyeksponowano japońską porcelanę, rzeźby oraz malowidła na szkle. Otacza ją mały ogródek z dalekowschodnimi drzewami i krzewami, który tchnie równowagą i spokojem.
Po Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1900 roku król Leopold II zdecydował, aby park przy jego pałacu ozdobiono budynkami charakterystycznymi dla architektury dalekiego wschodu. Pagoda powstała w 1905 r. i jest dziełem francuskiego architekta Alexandra Marcela. Budynek, o wysokości 40 metrów, został zmontowany bez użycia gwoździ, zgodnie z tradycyjnymi japońskimi technikami. Wykonano go z europejskich materiałów, jednak ornamenty zewnętrzne w dużej części pochodzą z Yokohamy, Tokyo i Shanghaiu.
Obiekt został początkowo wzniesiony wyłącznie dla funkcji ozdobnych, obecnie wykorzystywany jest jako miejsce prezentacji japońskiej porcelany i sztuki. Znajduje się na terenie strzeżonej posiadłości królewskiej w Laeken, dlatego dostęp do wnętrza możliwy jest jedynie dzięki podziemnemu tunelowi, prowadzącemu z pobliskiego parku.