Średniowieczna dzwonnica mierzy 83 m wysokości i jest pochylona o 87 cm w kierunku wschodnim. Na jej szczycie znajduje się punkt widokowy, z którego można obserwować panoramę miasta i jego okolic. Aby się do niego dostać, należy pokonać strome schody składające się 366 stopni. Wieżę wpisano na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Dzwonnicę zbudowano w 1240 r. Składała się wówczas z kamiennego gmachu zwieńczonego drewnianą iglicą. Pełniła rolę skarbca i miejskiego archiwum. Na przestrzeni wieków budynek był kilkukrotnie niszczony przez pożary. Do najpoważniejszych doszło w latach 1280, 1493 oraz 1741. Widoczne obecnie gotyckie zwieńczenie wieży pochodzi z I połowy XIX w.
Po raz pierwszy przechylenie się dzwonnicy zaobserwowano już w XIII w. W połowie XVI w. z obawy przed zawaleniem jej konstrukcja została wzmocniona potężnymi filarami. Gruntowny remont został także przeprowadzony w latach 1964-1971.