Tirana jest stolicą Albanii i największym miastem tego kraju. Jej centrum zdominowane jest przez powojenną zabudowę, między którą zobaczyć można relikty przeszłości, jak meczet Ethem Beja czy wieżę zegarową.
Miasto zostało założone przez Turków w XVII w. i było przez długi czas jedną z wielu miejscowości na szlaku handlowym. Dopiero w XIX w. zaczęli się tu osiedlać chrześcijanie, a w 1920 r. po ogłoszeniu niepodległości Albanii Tirana została wybrana na stolicę.
Z okresu międzywojennego zachował się zespół zabudowy rządowej zbudowany w stylu włoskim i obejmujący jedną z części centralnego Placu Skanderbega. Na jego środku stoi konny pomnik tego albańskiego bohatera, który należy do wizytówek miasta.
Przy placu znajdują się także dwa socrealistyczne budynki mieszczące Dom Kultury oraz Narodowe Muzeum Historyczne. Na fasadzie tego drugiego zobaczyć można olbrzymią mozaikę z postaciami Albańczyków z różnych stanów. Spoza gmachów wynurza się sylwetka meczetu Ethem Beja, które wnętrze pokryte jest roślinnymi polichromiami.
W sąsiedztwie placu ciągnie się krótki deptak z domami z dwudziestolecia międzywojennego zaadaptowanymi na restauracje i bary oraz bulwary nad rzeką Lanë. Po drugiej stronie rzeki zobaczyć można częściowo zrujnowaną Piramidę czyli dawne mauzoleum albańskiego komunistycznego przywódcy Enwera Hodży.
